جواب را سریع و بدون هیچ حاشیه ای میدهم هیچ... سیاست همان سیاست است فقط مهره عوض شده ... و نباید انتظار تغیراتی به سود ملت و مردم داشت ... احمدی نژاد با سروصدای زیاد و با کشت و کشتار آمد و خیلی بی سرو صدا و با مشکلات بسیار رفت ... این آمدن از چه و بود این رفتن بهر چه بود .... خامنه ای یگانه قدرت مطلقه در ایران چه در سر داشت و چه برداشتی از آمدن احمدی نژاد داشت و حالا که رفته و روحانی جای ان امده چه در سر دارد ... با قبول اینکه خامنه ای هیچ مهره ای را بدون اینکه از آن سودی ببرد به روی کار نمی اورد و باز هم با قبول اینکه دست احمدی نژاد را باز گذاشته تا در دولت هر کاری را انجام دهد هدفش چه بود ... بعدها معلوم خواهد شد ... حال که روحانی برسرکار آمده خامنه ای اهداف دیگری را در سر دارد با شلوغی که احمدی نژاد به پا کرد و مجامع بین المللی حال لازم است که کمی سوپاپ احتیاط را باز گذاشته و کمی از این تنشها بکاهد ... اما آیا روحانی هم در آخر کار لگد به همه چیز میزند و پشت به رهبری میکند یا اینکه نه اهداف اورا دنبال میکند ... باسیاست اینکه روحانیون هم در راس کار بود و هستند و با این فرص که روحانی هیچ دستوری از قم و نجف دریافت نمیکند و مطیع خامنه ای و بیت رهبری است آیا با این ویرانه سرای ایران میتواند ادامه سیاسهای خامنه ای باشد یا باید خط مشی دیگری را به مقتضی امور دولتی اتخاذ کند البته این ویرانه سرا نه برای حکام و نه برای خامنه ای مهم نبود ... ولی در نهایت باید دید که اگر مردم را راضی نگه ندارند باز هم مردم به خیابانها خواهند ریخت و باز هم در مملکت آشوب و سرکوب خواهد شد ... اما روحانی با سیاست هویج و چماق که سیاست امریکا است فعلا خود را نشان داده و با وعده و وعیدهای که داد.اما سخنرانی او در روز قدس باز هم آشکارا این را ثابت که مهرها اگر عوض شوند اما سیاست همانی بود که هست سیاست خارجی که همانا اصول و پایه روابط بین المللی را ایچاب میکند و باعث مناسبات اقتصادی و سیاسی میشود باز هم در هاله ای از ابهام خواهد بود ... تحریمها که هفته گذتشه سخت گیرانه تر اتخاذ شد درسایه همین سیاست خارجی ودیپلماتیک رژیم باز هم رو به وخامت رفته و باز هم مردم هستند که در زیر فشار هستند دولتهای خارجی برای به زانو در آوردن ایران در قبال سیاست اتمی خود هر روز تحریمهای سختری را اتخاد میکنند اما سیاست گذاران و در واقع سیاست گذار رژیم که همان خامنه ای است هیچ توحهی به آن داشته وهنوز هم اهداف خود را قالب بر رفاه اجتماعی و اقتصادی مردم میداند ... سی و چهار سال از عمر این رژیم میگذرد اما هرگز در سیاستهای خارجی خود تعیری نداده اند و چگونه است که امید به تعیر این سیاست دارند وقتی که یک نفر حرف آخر را میزند .. و یک نفر هست که سیاست مملکت را تعین میکند و مابقی مهره ای بیش نیسیتد و مهم نیست مثل احمدی نژاد مملکت را به ویرانه ای تبدیل کند یا اینکه اندکی اسودگی دهد . فتواها و خلاصی جستنهای کلام رهبری در مواقع ضرورت نظام و دولت که با یک صحبت رهبرهمه خاموش می شوند این مسله را که احمدی نژاد باشد یا روحانی را منتفی میکند فقط این است که رژیم یک دست شده رهبر هم همین را میخواد حال که رژیم به سوی یک پارچگی پیش میرود و مردم هم در این سیاست هیچ گرفته میشوند تکلیف چیست آیا از وقت سرنگونی این رژِیم سالها نگذشته و این رژیم متعفن که بوی تعفنش گریبان گیر مردم ایران است نباید از صحنه تاریخ محو گردد ... وقتی نظام به سوی یک پارچگی پیش میرود چرا نباید مردم هم به سوی یکپارچگی و یک اتحاد ملی پیش بروند آیامردم در خواب تاریخی فرو رفته اند و ور این خواب شاهد ویرانی ایرانی نیستید ... زمان یک پارچگی بر علیه رژیم ملایان رسیده و باید با اتحاد و کنار گذاشتن علایق شخصی و ایدولوژیکی باید به فکر آزادی ایران از دست این دیوصفتان بود باید بدور از هر رسته و دسته یک بارچه برای آزادی ایران از دست این رژیم تلاش کرد ... با ائئلاف و یک پارچی میتوان ایران را نچات داد اما تازمانی که هر کدام در این گمان که راه من درست ایران هر روزه بیشتر در مشکلات خواهد بود ... بیایم به فکر ایران بود نه فکر عقاید خود ... این موقع است که یک وطن پرست واقعی هستم ...
